Poznaj 8 praktycznych wskazówek, w jaki sposób rozwinąć dwie półkule mózgu – kreatywną
i analityczną.
Dowiedz się, czym jest lateralizacja mózgu, naucz się przełączać pomiędzy półkulami i popraw niemal każdy aspekt swojego życia.
Czego konkretnie się dowiesz?
- Teoria lateralizacji mózgu. Co to jest?
- Funkcja obu półkul.
- Jak idealnie byłoby rozwinąć lateralizację?
- Jak korzystamy z półkul?
- Dlaczego rozwijanie działania obydwu półkul jest takie ważne?
Teoria „lateralizacji mózgu”
Lateralizacja polega na tym, że dwie połówki kory mózgowej, lewa i prawa, pełnią różne funkcje. Teoria lateralizacji, opracowana przez laureatów nagrody Nobla – Rogera Sperry i Roberta Ornsteina – pomaga nam zrozumieć nasze zachowanie, naszą osobowość, kreatywność i zdolność do korzystania z właściwego trybu myślenia, podczas wykonywania określonych zadań. (Kora mózgowa jest częścią mózgu, która istnieje tylko u ludzi i mocno rozwiniętych ssaków, aby zarządzać naszym wyrafinowanym intelektem).
Półkule mózgu połączone są za pomocą ciała modzelowatego
Jest to wiązka złożona z ponad 200 milionów włókien nerwowych, które przesyłają dane z jednej półkuli do drugiej, aby dwie połówki mózgu mogły się ze sobą komunikować. Chociaż to połączenie nerwowe wydaje się być niezbędne, jest ono przerywane w procedurze chirurgicznej, czy też u niektórych osób cierpiących na epilepsję.
Funkcja obu półkul
Poniższe opisy dotyczą osób praworęcznych, w przypadku osób leworęcznych informacje te są odwrócone, na przykład prawa półkula przetwarza myśl analityczną.
Lewa półkula specjalizuje się w myśli analitycznej. Lewa półkula zajmuje się twardymi faktami: abstraktami, strukturą, dyscypliną i regułami, sekwencjami czasowymi, matematyką, kategoryzacją, logiką i racjonalnością oraz wnioskiem dedukcyjnym, wiedzą, szczegółami, definicjami, planowaniem i celami, słowami (pisanymi, mówionymi, usłyszanymi), produktywnością oraz wydajnością, nauką i technologia, stabilnością, aktywnością fizyczną i kontrolowaniem prawej strony ciała. Lewa półkula jest podkreślana w naszym systemie edukacyjnym i ogólnie w społeczeństwie, jak spekulował Marshall McLuhan, „Dzień, w którym biurokracja znajdzie się na prawej półkuli, będzie utopią”.
Prawa półkula specjalizuje się w „bardziej miękkich” aspektach życia. Obejmuje to intuicję, uczucia i wrażliwość, emocje, marzenia i wizualizację, kreatywność (w tym sztukę i muzykę), kolor, świadomość przestrzenną, pierwsze wrażenia, rytm, spontaniczność i impulsywność, zmysły fizyczne, podejmowanie ryzyka, elastyczność i różnorodność, uczenie się przez doświadczenie. Prawa półkula obejmuje również: relacje, mistycyzm, zabawę i sport, introwersję, humor, umiejętności motoryczne, lewą stronę ciała i holistyczny sposób postrzegania, który rozpoznaje wzorce i podobieństwa, a następnie syntetyzuje te elementy w nowe formy.
Idealnie byłoby rozwinąć „lateralizację”
Jest to użycie odpowiedniej półkuli, w stosunku do wykonywanego zadania. W danym momencie, na przykład gdy gramy w grę w softball (aktywność prawej półkuli), stracilibyśmy istotę gry – zabawę – gdybyśmy byli nadmiernie zaniepokojeni kwestiami związanymi z lewą półkulą, takimi jak zasady i dyscyplina. A kiedy sprawdzamy nasze finanse (aktywność lewej półkuli), nie chcemy rozpraszać się fascynacją prawej półkuli, kreatywnością i emocjami. W Idealnie byłoby rozwinąć „lateralizację”każdym zadaniu jedna półkula jest dominująca, ale druga półkula w pewnym stopniu uczestniczy, na przykład mamy zasady podczas gry w softball i możemy jednocześnie czuć się szczęśliwi. Kiedy rozumiemy lateralizację, stajemy się bardziej wydajni: możemy świadomie zezwalać i podkreślać prawidłową półkulę, wiedząc, że prawa półkula zorientowana na zabawę jest lepszym graczem w softball, a analityczna lewa półkula jest lepsza z matematyki.
Korzystamy również z wiedzy, z której półkuli należy korzystać podczas określonego etapu zadania, na przykład podczas rozwiązywania problemów używamy lewej półkuli na etapie gromadzenia informacji, ale korzystamy z prawej półkuli podczas burzy mózgów i inkubacji pomysłów.
Jak korzystamy z półkul?
W dzieciństwie rozwijamy „dominację mózgu” – skłonność do działania i myślenia w trybie lewej lub prawej półkuli. Na decyzję mają wpływ: nasza genetyka, doświadczenia z dzieciństwa i środowisko rodzinne. Dominacja nie jest całkowita; bez względu na to, czy mamy „dominującą prawą półkulę” czy „dominującą lewą półkulę”, pozwalamy na to, by druga półkula przewodziła od czasu do czasu, gdy jest to konieczne i wskazane.
Sprawdź nasze praktyczne ebooki!
Wszystkie nasze produkty mają jedną wspólną cechę – mają dostarczać zmiany, transformacji – myślenia, emocji, świadomości, zachowań, lekkości bycia i życia. Staramy się aby to właśnie transformacja a nie informacja dominowała w naszych materiałach.
Poprzedni
Następny
Mamy tendencję do nieufności, a nawet niechęci do niedominującej połowy
Jeśli częściej używamy lewej półkuli, możemy być zirytowani naszą prawą półkulą, jakby to było niezdyscyplinowane dziecko, przeciwnie, osoba z dominacją prawej półkuli może uznać swoją lewą półkulę za element, który psuje racjonalne działania. Te same postawy mogą być rzutowane na innych ludzi. Na przykład, jeśli preferujemy prawą półkulę, ale nasi współpracownicy są zorientowani na lewą półkulę, prawdopodobnie ocenimy ich jako nudnych i sztywnych, jeśli faworyzujemy lewą półkulę, prawdopodobnie postrzegamy naszych współpracowników z prawej półkuli jako zawodnych i niezorganizowanych. Jednak, jak odkryli niektórzy pracodawcy, obie konfiguracje półkul u ludzi mogą być skuteczne, jeśli pozwolimy im pracować na swój własny sposób.
Należy rozwinąć działanie obydwu półkul
Jest to konieczne, ponieważ, jak wspomniano wcześniej, niektóre zadania wymagają przede wszystkim zastosowania lewej półkuli, a inne w większości przywołują prawą półkulę. Nasza dominacja mózgu pozostaje taka sama – osoba z dominacją prawej półkuli nie zmienia się w osobę z dominacją lewej półkuli – ale możemy rozwinąć umiejętności drugiej połowy, aby ta część była bardziej skuteczna, gdy będziemy musieli z niej skorzystać. Możemy ulepszyć naszą nie dominującą półkulę w następujący sposób:
- Po pierwsze, możemy stać się bardziej świadomi tych dwóch trybów. Co czujemy, gdy jesteśmy w trybie prawej półkuli i co czujemy, gdy jesteśmy w trybie lewej półkuli? Zapoznaj się z listami zadań, które odpowiadają każdej półkuli, a następnie zanotuj różne odczucia w umyśle i ciele podczas wykonywania zadań. Monitorując swoje działanie, upewnij się, że używasz właściwej półkuli (np. prawej półkuli podczas śpiewania). Musimy być w stanie uważności, aby wyczuć różnice, aby ustalić, czy rzeczywiście używamy naszej dominującej lub nie dominującej półkuli.
- Możemy uświadomić sobie samą zmianę. Aby rozwinąć w sobie to postrzeganie, możemy wykonać czynność, która przede wszystkim wymaga jednej półkuli, a następnie przejść do czynności, która wykorzystuje drugą półkulę, i zwracać uwagę na uczucie przejścia pojawiające się zarówno w umyśle, jak i w ciele. Kiedy wiemy, jak się odczuwa zmianę, możemy wykorzystać tę wiedzę, aby sprawdzić, czy zmiana nastąpiła za każdym razem, gdy chcemy celowo zmienić półkule.
- Możemy wyczuć wymagania dotyczące każdego zadania podczas jego wykonywania. Możemy przełączać się między półkulami (poprzez zabawne lub analityczne podejście do zadania), aby ustalić, czy czujemy się lepiej (i jesteśmy bardziej wydajni), gdy korzystamy z prawej lub lewej półkuli podczas tego zadania. Na przykład, kiedy sprzątamy w domu, możemy pomyśleć, że jest to zadanie dla lewej półkuli, ponieważ zwracamy uwagę na szczegóły i cele. Ponieważ jednak angażujemy się w aktywność fizyczną, zadanie jest łatwiejsze, jeśli wykonujemy to w trybie prawej półkuli – relaksując się, ciesząc się ruchami i rytmami naszego ciała (oraz estetyką czystego domu). Jeśli w ciągu dnia będziemy bardziej wyczuleni na różnice między trybami prawej i lewej półkuli, staniemy się bardziej świadomi potrzeb każdego zadania – i zapewne zaskoczy nas liczba zadań, które są prostsze i ciekawsze, gdy wykonujemy je z prawej półkuli, z poczuciem zabawy, przygody, spontaniczności i kreatywności. Lub, odwrotnie, być może odkryjemy, że niektóre z naszych obowiązków należy wykonywać przy uważności dla lewej półkuli. Jeśli nie mamy jeszcze wrażliwości na temat właściwego wykorzystania półkul, możemy dokonać logicznej oceny, zadając sobie pytanie: „Ile analitycznej myśli jest potrzebne do tego zadania?” W wielu przypadkach prawdopodobnie „zbyt dużo myślimy” o pracy, która zamiast tego wymaga wykorzystania wyobraźni oraz uczuć.
- Możemy rozpoznać obecność drugiej półkuli podczas każdego zadania. Na przykład, angażując lewą półkulę, możemy uważać, aby nie być zbyt „poważnym” (i represyjnie traktować prawą półkulę); możemy pozwolić sobie na odrobinę kreatywności i radości, jednocześnie realizując nasze cele. Jednym ze sposobów na włączenie prawej półkuli jest zmiana naszego nastawienia z „Muszę teraz wykonać tę pracę” na „Muszę teraz stworzyć tę pracę”; oświadczenie zachęca prawą półkulę do współpracy i znalezienia jej małych dyskretnych przyjemności podczas wykonywania naszej pracy. Jeśli jednak prawa półkula wymaga więcej uwagi niż pozwala na to zadanie, możemy po prostu obiecać, że zajmiemy się nią później; na przykład „Kiedy skończę pracę, zrelaksuję się przy przekąsce”.
- Możemy wprowadzać zmiany w naszym stylu życia. Na przykład, jeśli nasza praca utrzymuje zaangażowaną lewą półkulę (szczególnie w zawodzie, takim jak księgowa lub technik komputerowy), możemy zaplanować czas wolny i życie domowe, aby wykorzystać prawą półkulę. W pracy możemy próbować zaplanować kilka razy, aby druga półkula mogła się wyrazić; na przykład możemy cieszyć się osobistymi rozmowami podczas przerwy na kawę w pracy, zamiast omawiać sprawy biznesowe.
- Możemy zdawać sobie sprawę z 90-minutowych cykli, w których mózg zmierza w kierunku jednej półkuli, a następnie drugiej. Nie ma praktycznego sposobu, aby zaplanować nasze życie wokół tego cyklu, ale możemy poczynić pewne ustępstwa w tym, że jeden 90-minutowy okres pozwoli nam na mocniejszy intelekt (z lewej półkuli), podczas gdy następny 90-minutowy okres da nam więcej kreatywności (z prawej półkuli). Ten cykl jest prawdopodobnie identyczny z 90-minutowym cyklem snu (tj. Cyklem REM); podczas snu mózg przechodzi przez 90-minutowy cykl, który charakteryzuje się różnym poziomem aktywności mózgu, a sny w fazie REM zaczynają się w tym samym punkcie w każdym cyklu.
- Możemy zauważyć frustrację i wyczerpanie, które występują, gdy do zadania wykorzystujemy niewłaściwą półkulę, być może zwykle używamy tej samej półkuli do wykonywania praktycznie wszystkiego, co robimy. Na przykład dla niektórych osób seks jest zajęciem dominującym lewej półkuli, ponieważ dotyczy on wydajności, celu (takim celem jest osiągniecie orgazmu), co staje się ważniejsze niż miłość i zmysłowość. Rezultatem może być impotencja u mężczyzny i oziębłość u kobiety. Jednym podejściem w terapii seksualnej jest uczenie partnerów wzajemnego relaksowania się i cieszenia się samym sobą tj. Przejście na prawą półkulę, która jest właściwym trybem seksu.
- Możemy zrozumieć preferencje innych ludzi dotyczące półkuli, aby poprawić naszą komunikację. Po zaledwie kilku minutach rozmowy, możemy być w stanie rozpoznać ich preferencje, obserwując konkretne cechy w słowach, które wypowiadają. Osoba koncentrująca się na prawej półkuli np. wyraża w swoim głosie więcej uczuć, emocji, obrazów, humoru oraz melodyjności. Osoba koncentrująca się na lewej półkuli preferuje logikę, szczegóły i konwersacyjną strukturę, która ma oczywisty kierunek i cel. Kiedy rozmawiamy z dowolną osobą, możemy wykorzystać odpowiednie jej cechy, aby łatwiej nam było ją zrozumieć. Musimy jednak zapewnić naszemu słuchaczowi równowagę, wielu mówców celowo wprowadza częste zmiany między lewą i prawą półkulą – fakty i emocje – aby zainteresować swoich odbiorców.
Polecamy przeczytać nasz bestseller, książkę Petera Shepherda “Psychologia Transformacji”, którą znajdziesz TUTAJ. Dzięki niej dowiesz się jeszcze więcej na temat działania umysłu, zrozumiesz swoją historię z szerszej perspektywy, oraz uwolnisz to, co blokuje Twój potencjał.
